روز نوشته‌های من

"از خواب بیدار شدم. انگار که عصر بود. انگار یه نفر توی حیاط بود. احساس می‌کنم از پشت پرده دیدمش. ترسیده بودم.

کسی خونه نبود.

زنگ زدم به داداشم

تصویر بعدی که یادمه اینه که ما اون آدم رو کُشتیم.

نمی‌خواستیم بکشیم. ولی فکر کنم زیادی زدیمش. انگار آخرین ضربه‌ها رو خودم زدم.

و تصویر بعدی که یادمه، یک عالمه پلیس و ماشین پلیس توی کوچه‌مونه."

.

با وحشت از خواب پریدم. ساعت بین 6 تا 7 صبح بود. اونقد ذهنم بهم ریخته بود که دقیقا ساعت رو یادم نیست.

سریع با همون چشم‌هایی که به زور باز نگه‌شون داشتم، سرچ کردم ببینم تعبیر کشتن آدم در خواب چیه!

واقعیتش من چند وقتیه خیلی عصبانی و ناراحتم. بخاطر بدی آدم‌ها. بخاطر بی‌عدالتی که توی این مملکت وجود داره.

دیشب با ناراحتی، و بغض و گریه خوابیدم. و این خواب وحشتناک رو دیدم.

امیدوارم خیلی زود بی‌عدالتی‌ها تموم بشه و آدم‌ها دوباره با هم خوب بشن.

امیدوارم هر کسی، هر مشکلی که داره، خیلی زود مشکلش حل شه.